|
|
|
Pas op met lezen: letters zijn net klein heksen die in jouw hoofd en met je hersens spelen. Ze laten je voelen aan de winterjassen in de kast warmen je handen aan het vuur in de grot, kijken weg als de witte tovervrouw uit het verhaal ontsnapt, je bed aan raakt. Koud nu je lakens, hard. Je lichaam gaat naar school, je hoofd is van de heksen. Thuis lees je verder. Je versteent, toch hoop je nog tot je de goede leeuw ziet sterven. Je wrijft je ogen uit als hij opstaat en je rent naar hem toe, danst met de standbeelden die hij lopen laat. Het boek is uit. Je bed slaat in de zon zijn lakens open. Op het behang groeien de eerste bloemen. |